28 Kasım 2017 Salı

Ağlatan Sözler

Ağlatan Hüzünlü Sözler

Ağlamak insana çok iyi gelen bir eylemidir.Her ne kadar üzülsekte ağladıktan sonra içimizi temizlenmiş hissederiz.Aşağıda ki Ağlatan Sözler kesinlikle çok güzel ve duygusal



Ağlamak gözlerdeki yaşı boşaltır, acın ise hep taze kalır.

Gel de birbirimizin kadrini bilelim. Çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden.

Senin olanın yokluğu, bir alev gibi yaktı mı hiç seni?

Çalacak bir kapım yok, mutluluğa hasretim. Artık sokaklar benim, görüyorsun değil mi?

Gelecekten de pek umutlu değilim artık. Adı gelecek olsa ne olur, seninle gelmedikten sonra.

Hayatta sevmem’ dedin ya, bunun ahireti de var, umutlanıyor insan işte.

Ne garip bir dünya bu. Aklımdasın diyen balıklar, ömrümsün diyen kelebekler gördüm.

Her şeyin kıymetini bilirim ben. Bana ışığın kıymetini göstermen için dünyamı karartmana gerek yok.

Keşke yanımda olsaydın demiyorum, biliyorum ki; isteseydin olurdun.

Eğer bir insanı gerçekten unutmak istiyorsan onunla yaşadıklarını değil, onun sana yaşattıklarını hatırla.

Örselenmiş bir çocukluk işte benim bütün hikâyem. Kaç sevda geçse de üzerinden bu yıkıntıları onaramazsın. İstersen hiç başlamasın geç kalmışız birbirimize, yanlış kapılarda geçmiş bunca yıl dönemeyiz artık ilk gençliğimize, istersen hiç başlamasın söz verelim kendimize.

Sorarlarsa beni sana; sevilmeden seviyordu de. Ne kadarda saftı de. O kadar seviyordu ki kaldıramadım de. İçin de bir ateş yaktım halen yanıyor de. Gitmeyince aramayınca eridi bitti de. Bir de dünyası vardı onu da ben kararttım de. Kendi eliyle bir çukur kazdı. Ben de gömdüm de!

Kimine git dersin değerli olursun, kimini canından çok seversin gereksiz olursun.

Pişman değilim! Sadece dön bak arkana; ne için, nelerden vazgeçtin? Neler dururken, sen neyi seçtin.

Adın ki en güzel kelimedir dağarcığımda ne zaman ansam; kelimelerim kendini asar darağacında.

Kimine git dersin değerli olursun, kimini canından çok seversin gereksiz olursun.

“Zamana bırakalım her şeyi” dedi. Ya beni kime bırakacaksın, dedim sustu. Bir daha öldüm.

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?

Bir göz göze neler anlatabilir bilmem ama bir söz bir gözü yıllarca ağlatabilir.

Önemli olan şu ki insanlardan uzaklaştığında hayatlarına devam ederler geri dönmeni beklemezler.

Bazen insan ‘Seni seviyorum’ diyemez. Sadece ‘Sana da iyi geceler’ demekle yetinir.

Gel de birbirimizin kadrini bilelim. Çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden.

Kimseyi kırmayayım diyorum, bir de bakıyorum kendim paramparçayım.

Adın ki en güzel kelimedir dağarcığımda ne zaman ansam; kelimelerim kendini asar darağacında.

Bana ışığın kıymetini göstermen için dünyamı karartmana gerek yok.

Bazen sadece seninle konuşsun istersin. Ama o herkesle konuşur, sana susar.

Eyvallah ne güzel bir sözdür. Bazen kabulleniş, bazen boş veriş, bazen yol veriş; ama sonunda hep bir rahata eriş.

Bence sen aşkı sadece çok sevmek olarak algılıyorsun. Oysa karşılıklı sevmektir aşk… Karşılıklı sevmek ve kavuşamamaktır.

Çok farklı bir durumdur ayakkabısı yırtık bir çocuğun okulda gün boyu ayakkabısını saklamaya çalışması.

Başkasını sevmen, bana acı verir mi sandın? Sen beni de sevmemiştin ki zaten. Çocuktum işte, öyle inanmıştım ki döneceğine.

Ağlayan gecelerimin melodisi oldun mu hiç? Ağlayan gözlerimi sildin mi hiç? Ağlatmak için mi buldun beni insafsız.

İhanete uğramış kalbim buruk olsa da nefretim peşinden gelecek bunu unutma nereye gidersen git lanet ettiğim her şey üstüne gelecek.

Kolumuzu ısırarak saatler yapardık küçükken, sanki zamanın canımızı acıtacağını anlarmış gibi.

Güzel olsan da kalmaz bu dünya, mecnun olsan da güvenmem artık sana, artık herkes kendi yoluna ben seçtim yolumu sana elveda!

Biz de unutmuş gibi yaparız. Hiç kırılmamış, hiç ağlamamış gibi.

Uykusuz gecelerimde gözyaşlarımla yazdım adını kalbime güneşsiz günlerimde kanımla suladım resimlerimizi yeniden gelirsin diye!

Arada bir yokluyorsun sol yanımı. Öyle bir seni seviyorum dedin ki inan olsun kalbime indin.

Bir gün ölürsem haberim sana gelirse mezarımın başına sakın gelme sadece elini kalbine koy ve özür dile belki o zaman mutlu olurum.

Ağlıyorsa gözlerim kurumuş aşkımızın yeşermesi içindir bebeğim sen anlamazsın ben anlatıyorum göz yaşlarıma seni.

Her şeyin kıymetini bilirim ben. Bana ışığın kıymetini göstermen için dünyamı karartmana gerek yok.

Başkasını sevmen, bana acı verir mi sandın? Sen beni de sevmemiştin ki zaten. Çocuktum işte, öyle inanmıştım ki döneceğine.

Bir sonraki sessizliğim senin için güzelim zamansız gelen ayrılıklar kalbimi yaralar ağlayan gözlerim elbet bir gün aşk acısı için değil hayat acısı için ağlar.

Geçirdiğimiz günlerde güldüğümüz yerlerde şimdi hazan rüzgârları esiyor gidiyorum rüzgârın estiği yere.

Gül şimdi ağlayan gözlerime bakarak gül! Yarınların için gül çektiğim acılar için gül sen hep gül beni düşünme gülüm.

Çok sahiplenmeden seveceksin mesela. Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi.

Mızıkçılık yapmadan, oyununun kuralına uyup, yalanlarına inanıyormuş gibi yaptım. Devam etmiştim beni sevdiğine inanmaya.

Havam bozulmaya başladı yine. Gözlerim de dolmaya. Sanırım içimde bir yerlere sen yağdı gece gece. Serçe kadar yüreğimin, gökyüzü kadar sancısı var bu gece.
Önceki Yazı
Sonraki Yazı

Yazar:

0 yorum: